Dzieci i młodzież

Kiedy warto pomyśleć o konsultacji psychiatrycznej?

Konsultacja psychiatryczna jest wskazana, jeśli obserwujecie Państwo u swoich dzieci takie objawy, jak między innymi:

  •  Utrzymujący się smutek, brak lub zmniejszenie przeżywania radości, zwiększona męczliwość, nadmierne poczucie winy, pojawienie się trudności w nauce, drażliwość, unikanie kontaktów, zniechęcenie do życia, myśli samobójcze, problemy ze snem, ciągłe zmęczenie, trudności w skupianiu się, zmiana apetytu (brak lub napady apetytu), dolegliwości somatyczne mimo braku powodów ich występowania

  • Przewlekłe uczucie bliżej nieokreślonego niepokoju; silny, irracjonalny lęk przed jakimś bodźcem (fobie); ataki paniki; zamartwianie się, niemożność odpoczynku, relaksu, lęk o zdrowie mimo badań i konsultacji wykluczających problemy zdrowotne, dolegliwości somatyczne nie mające potwierdzenia w badaniach

  • Uporczywe powtarzanie czynności mimo braku takiej potrzeby i braku sensu tego działania, silna potrzeba, przymus wykonywania czynności w określony sposób czy określoną liczbę powtórzeń , z poczuciem, że chroni to przed jakimś niebezpieczeństwem czy nieprzyjemnością, nadmiarowe dbanie o czystość, niemożność zapanowania nad długimi kąpielami

  • Utrzymująca się bezsenność; problemy ze snem, zaśnięciem, wybudzanie w nocy, skutkujące sennością w ciągu dnia, pogorszeniem funkcjonowania lub nadmierna senność

  • Poważne trudności z koncentracją i mobilizacją do działania, częste błędy z nieuwagi, trudność z doprowadzaniem czynności do końca bez wsparcia z zewnątrz, do samodzielnego wykonywania zadań złożonych, oddawaniem prac w terminie lub „polityka katastrof” – na ostatnią chwilę, prokrastynacja (odkładanie zadań na później), tendencja do reagowania impulsywnie, przerywanie wypowiedzi innych, mimo znajomości zasad dobrego wychowania, częste gubienie, szukanie swoich rzeczy, niepokój , kiedy sytuacja wymaga spokojnego siedzenia, nadmierna ruchliwość nie wynikająca z kontekstu

  • Zaburzona relacja z jedzeniem – np. silna potrzeba odchudzania się, epizody objadania się, stosowanie wymiotów, przeczyszczania, ćwiczeń fizycznych do regulacji masy ciała, poczucie winy towarzyszące jedzeniu, lęk przed wzrostem wagi, nadmierna redukcja wagi, uporczywe myślenie o jedzeniu

  • Wrażenie, że inni ludzie słyszą nasze myśli albo że nasze myśli nie należą do nas, poczucie zagrożenia ze strony innych, poczucie, że świat jest zmieniony, zagrażający, izolowanie się, zasłaniania okien, problemy ze skupieniem, pogorszenie ocen, problemy ze snem

  • Trudności w codziennym funkcjonowaniu i czerpaniu z niego satysfakcji, męczliwość, zobojętnienie, poczucie cierpienia bez wyraźnego powodu lub jako skutek trudnej sytuacji

  • Nasilone wahania nastroju doświadczanie nietypowego dla siebie dobrego lub złego nastroju, zmieniające dotychczasowe zachowanie osoby, zapatrywań na siebie, swoje możliwości, nadmierna śmiałość lub wycofanie, nieadekwatny wzrost lub spadek zainteresowania seksem, nietypowo zwiększona albo zmniejszona rozmowność, wraz z pogorszeniem koncentracji, nietypowo zwiększona lub zmniejszona wydajność

  • Odmowa chodzenia do szkoły, problemy z zachowaniem, osiągnięcia szkolne poniżej możliwości

  • Trudności w nawiązywaniu i podtrzymywaniu relacji, trudność w rozumieniu zachowań innych ludzi, trudności z rozumieniem języka życia społecznego, niepisanych zasad nim kierujących, trudność w rozumieniu żartów, nadmierna sztywność w zachowaniu, 

       Konsultacja u lekarza psychiatry jest pierwszym etapem procesu diagnostyczno- terapeutycznego. Ma na celu zrozumienie problematyki pacjenta i jego rodziny, postawienie rozpoznania i na tej podstawie zastosowanie właściwych oddziaływań terapeutycznych, w tym farmakologicznych i innych interwencji. Rolą lekarza psychiatry jest również ocena stanu zdrowia pacjenta oraz wykluczenie możliwego podłoża fizycznego. Proces ten, w zależności od wnoszonej przez pacjenta i jego rodziców problematyki, może obejmować od jednego do trzech spotkań z psychiatrą.

W trakcie tych wizyt lekarz psychiatra:

  • zbiera od rodziców dokładny wywiad na temat: rozwoju dziecka, dotychczasowych problemów zdrowotnych i stosowanych form pomocy; w przypadku dzieci do 8 roku życia na pierwsze spotkanie zapraszani są tylko rodzice, dzieci starsze i młodzież są zapraszani z rodzicami. 

  • dokonuje oceny stanu psychicznego pacjenta, na podstawie obserwacji i rozmowy. lekarz może zalecić dodatkową konsultację lub zlecić dodatkową diagnozę psychologiczną (link do diagnozy psychologicznej). Pytania zadawane przez lekarza mają na celu zrozumienie problematyki pacjenta.

  • dzieli się z rodzicami i pacjentem swoimi obserwacjami. Informuje rodziców o ewentualnym rozpoznaniu udzielając szczegółowych informacji na temat dalszego postępowania oraz odpowiada na ich pytania. Psychiatra może zalecić:

1.        wykonanie badań przed ewentualnym włączeniem leczenia farmakologicznego, które również jest szczegółowo omawiane z rodzicem i pacjentem. E-receptę otrzymuje się w postaci kod dostępu, który jest wysyłany na numer telefonu podany w trakcie rejestracji. 

2.        podjęcie psychoterapii indywidualnej, rodzinnej lub terapii grupowej. 

3.        wdrożenie dostosowań w procesie edukacji. Lekarz może wystawić odpowiednie zaświadczenie lekarskie lub wydać opinię lekarską. 

Konsultacje diagnostyczne trwają zwykle 50 minut, kolejne wizyty zależą od decyzji lekarza. 

Wszystkie informacje uzyskiwane w trakcie badania są objęte tajemnicą lekarską